MEVSİMLER ENGEL SEVMEME

Ýlkbaharda takýldý yüreðim yüreðine
Bir uçurtmanýn aðaca takýlýþý gibi
Doða ’Aþk’ diye haykýrýrken yine
Gözlerin öyle mazlum deydi gözlerime
Sevgi, aný, umut biriktirdim hep sana dair.

Ardýndan yaz geldi ilkbahara inat
Nedendir bilmem ama kuruttu sevda pýnarlarýmý
Yüreðimde sevgiye dair ne varsa yaktý yaraladý
Hissetmem! vur hançeri göðsüme kanat da kanat
Býrak bana sevdamý! acý çekeyim buysa maksat

Ne çare sonbahar da küs geldi bana
Bir ümit dedim bir ümit yaþarým yine sevdamý
Ahh.. binbir niyazla salýverdi yaprakarýný anýlarýma
Rüzgar tüm hoyratlýðýyla benden yana olsa da
Dindirmiyordu sonbahar yaprak yaðmurlarýný.

Elimde bir umudum kaldý, önümde kýþ..
Ne kadar sarýlsam da umutlarýma
Titretti kar her yaðýþýnda
Ve ay gölgesini uzattý uzun gecelerde
Umutlarým da karanlýkta kaldý, ben de..

Anladým; benim sevdam bir mevsimlikmiþ
Ve ben.. kendime bile ait deðilmiþim.
Sosyal Medyada Paylaşın: