Âdemoðullarýndan Âdem… Ýsmine hürmeten dua eder her dem… Kimin koyduðu belli deðil adýný? Kim bilir neyin baþlangýcý, neyin baþlattýðý?
Yalnýzlýktan sýkýlmýþtýr artýk. Gözleri ufka bakarken ne kadar da çatýk. Ümitlerinde bir þeyler ise hep batýk Yollarý ise her daim açýk…
Saat olmasa da geçiyor zaman, Bekler durur bilirim her an… Sabahlarý erken kalkan, gece geç yatan, Ýþte bu deðimlidir ki zaten anlamsýz olan…
Sözünde bir sadakat, özü sözü bir, Duyduðu tek isim kendisinin kidir. Zaman geçirse de gözlerindeki tebessüm yalandýr… Âdemin beklediði kendisinden olan Havvadýr…
MS 20.06.2008 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
complex52 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.