çýktý yuvasýndan
yürüdü uzaklara
gökte mavi bulutlar
gülüyordu güneþ
sýcacýktý
vardý saatler sonra kovanlara
arýlar onu kovalasa da
o yine de gizli gizli
doldurdu rezervlerini
sevinçle yuvasýna dönüyordu
aniden bozdu hava
kapkara bulutlar... yýldýrýmlar
sert esti fýrtýna
savruldu kayalýklara
güneþe kandý
yaralar içinde kaldý
zar zor gelebildi yuvasýna
çok acýsý vardý
boþalttý sonra rezervlerini...
garibim...
su
su
su diye yandý...
sonra bal karýnca çekildi sessizce kenarlara...
....
Fikret Þimþek