deniz çalkalanýyor mavi saðanak öpüyor güneþi martýlar sensizliðe çýðýrýyor seni düþlüyorum kýz kulesi’yle bakýþýyoruz üsküdar iskelesi’nde hani yârenliðimiz vardý ya
yine simit aldým o simitçiden bir parça sana... bir parça bana bir parça da martýlara atýyorum oturduðumuz bankta oturuyorum doyamadýðýmýz o güzellikler aklýmda vapurlar gelip gidiyor iskeleye seni bekliyorum gelmiyorsun... gelmiyorsun sevgilim
... boðazda rüzgar senfoniydi yýldýz yýldýzdý baþýmýz hani; o þölen gecelerimizi düþündüm öpüþmelerimizi iliklerimize kadar kana(maya)sýya öpüþmelerimizi
"papatya gibisin beyaz ve ince " diye sessizliðin ortasýnda gecenin koynunda öyle dans ediþimizi tan kýzýllýðýna dek kumsalda seviþmelerimizi sonra sarmaþ dolaþ uyuyup kalýþýmýzý düþündüm
__ Güz vakti…. Güller solmadan… Þiir gülüm yine gel__ (*)
son ardýma bakýp el sallamýþtým maviler bile daðýtamadý hüznümü gittim boynu bükük iskelede sen
... geliversem hiç ummadýðýn bir anda tam da mevsim güz... aylardan ekim geliversem iþte yine kahve içerdik hani; ben sade severdim sen þekerli küçücük fincanlar ellerimizde hatrý kalýrdý kýrk yýl nur saçýlýrdý geceye ay gülerdi sana yine þarkýlar söylerdim belki son yazdýðým þiiri okurdum nergisleri severdin sen ufacýk bir demet olurdu elimde saçlarýn savrulurken uçuþurdu sarý sarý yapraklar yavaþ yavaþ sokulurdun titrerdi dudaklarýmýz
zamaný unuturduk en derin muhabbetlerimizle resmini çizerdik Kýz Kulesi’nin
......El ele yürürdük.... Yürürdük.... ..........Yürürdük aþka....
............. Ýstanbul’ da ah!... Güz baþka... Aþk baþka....
.........
(*) " Þiir gülüm yine gel " Þaban Aktaþ
....... Fikret Þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ZERRE_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.