Ýçimde yandý ateþ varlýðýný sezeli Hücrelerime sindin damarýmda gezeli Gün dünü aratsa da sana sevgim ezeli Sevdamý sanma yeni sevmiyorum deme hiç
Maþukun dergâhýnda sohbetimiz çok boldu Yar baðýnda yeþeren çiçeðin rengi soldu Söyle bize ne oldu içim hasretle doldu Sarartma bende teni sevmiyorum deme hiç
Bakýþým bulansa da yüreðim sana yanýk Geçmiþe dönüp baksan tarih sevdama tanýk Sevmek suç mudur sence aþkta olur mu sanýk Yok, sayýp bende seni sevmiyorum deme hiç
Gözlerindeki ýþýk alýyor beni benden Ölüm bile nafile koparamaz yar senden Et týrnaktan ayrýlmaz ayrýlsa da ruh tenden Deðiþmiyor aþk geni sevmiyorum deme hiç
Bulutlara gem vursan yaðmurlarý kurutsan Sularý bulandýrýp sonra yine durultsan Güneþi gökten alýp gece olup somurtsan Kandýramazsýn beni sevmiyorum deme hiç
Sevda biterse eðer kâinat çöker bilin Geçmiþteki hatayý görmezden gelin silin Bir lokma sevgi varsa sevdiðinizle dilin Dar gelir sin’im eni sevmiyorum deme hiç
Þiir:Ümit GAÞ Fotoðraf:Ümit GAÞ Sosyal Medyada Paylaşın:
diyarı gurbet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.