Altý cihetimden ölüm yaðarken
Nasýl gülüyorum, hayret ki hayret!
Daha küçük cenin cansýz doðarken
Miras bölüyorum, hayret ki hayret!
Dünyaya geldiðim ilk günden beri
Çevremden kaybolur sýhhatli, diri
Her gün duyuyorken kayýp haberi
Meþke dalýyorum, hayret ki hayret!
Kaç bahara þahit oldumsa bitti
Her birine hazan uðradý gitti
Sade diken deðil, güllerde yitti
Ben mi kalýyorum, hayret ki hayret!
Önce bu yollarda koþanlar nerde
Deniz derya gibi coþanlar nerde
Göklerden kýtalar aþanlar nerde
Daha soluyorum, hayret ki hayret!
Gençlikteki gibi deðil kuvvetim
Gayri fire verir oldu sýhhatim
Annem öksüz, bense, babadan yetim
Neþe buluyorum, hayret ki hayret!
Nice peygamberler, nice Nebiler
Daha yeni doðan onca sabiler
Gitti Fuzuliler, gitti Nabiler
Nefes alýyorum, hayret ki hayret!
Velhasýl musalla beni bekliyor
Yorgun kalbim her bir nefes tekliyor
Ben hedefe tûl-i emel ekliyor
Öyle ölüyorum, hayret ki hayret!
Salih Yýldýz…03.10.2012
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.