Sen Diye Sevdim
Belki inanmazsýn düþtüðüm hale,
Anamýn þalýný sen diye sevdim.
Karanlýkta geldin birden hayale,
Eriðin dalýný sen diye sevdim.
Garip bacalarda duman tütüyor,
Ýçimde bir güneþ doðup batýyor,
Uzanmýþ boyunca yerde yatýyor,
Ölünün salýný sen diye sevdim.
Olmayacak düþü kader bozarmýþ,
Gülün mah cemali bülbüle zarmýþ,
Bir kuytu köþede açýp kýzarmýþ,
Çiçeðin alýný sen diye sevdim.
Bin kere döþenip kýrýlmýþ olan,
Leyla’da Mecnunda görülmüþ olan,
Çileli taþlarla örülmüþ olan,
Sevdanýn yolunu sen diye sevdim.
Güneþin derdiyle yanýp tutuþan,
Uyudukça biraz biraz yatýþan,
Soðuyup da çere çöpe katýþan,
Ocaðýn külünü sen diye sevdim.
Her gün beni gama katýp yoðuran,
Ayrýlýk yakýndýr diye baðýran,
Tutam tutam elli yerden aðaran,
Saçýmýn telini sen diye sevdim.
10.03.2012 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.