yorgun aðaçlar görüyorum kanamalý gecenin çürüyen gölgeleri umutsuz güz birikimleriyle yaþlanýyor insan ayrýlýðýn bir karþýlýðý yok karþýlýðýn bir anlamý gel onar sözcüklerimi...
yüreðimde gölgesi yatýlý acýlarýn eski yaðmur arkadaþlýklarýný özlüyorum çýkmazlarýmla barýþýk bir aþkta karanlýðý avutuyorum sözümona siyahtan koyu yalnýzlýðým senin için samimiyim...
kararýnda deðil gül çocuk daha aðlamaklý rüzgarý suskun umut uçurumunun iyimserlik çaðýndaysa bir tek güzelliðin tekrarlarý yok olurken ömrün seni daha çok seviyorum daha çok sevmekten...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.