Labirent

Derme çatma mutluluklarýn bekçisiymiþ
bedbin yüreðim..
iki ayaklý kokmuþ yýðýnlarýnda
üç harfli tufanlarýn süngüsüymüþ, dilimde ki
kaný çekilmiþlerin ruhundan,
aþkýn suruna üflenmiþ..
Ne mene duyguymuþ,
þiire aþk katan mehtaba, laf mý edeyim þimdi…

Kuy-i canan çiçeklerim ölü
göðün kandilleri susmuþ dudaðýmda,
ah bu giz, mazi
gözyaþý seli türabýmda, görmedin mi?
Iþýksýzlýk sarmýþ, sararan kuru yapraðým
üç nokta koyunca beter körelir acizliðim
manyetik akýmlar yüklü kirpiklerim
ne vakit deðecek bulutlarýn tanrýsý
Ra’ya bel baðlamasý çalarken dizlerimde
acýnýn ýsýrýklarý bu, kanayan
dudak aralýðýmdan..
Sýnandýðým kadar sýnýyorum, uzaklýðý
cüzlerimi okumadan geçince, öðrenemedin mi?

Bulmacanýn sarmal labirentlerinde
daha kaç çýðlýk duyacaðým,
yitip gitmiþlerden,”yeter!
fonda hafif meþreplere ihtar çýnlaðý
kulaðý kesikler sus pus;
in cin at oynatýyor follukta
saðým solum ulema piþkinliði
bre çekin dudaðýnýzý hünkarýn eteðinden
susturun kaos histeryasý eylemlerinizi
Allah aþkýna ya, lütfen;
kesin sesinizi……

Seçki kuruluna ve Edebiyat Defteri ailesinde okuyan ve yorumlayan beðenen tüm kalem dostlarýma teþekkürlerimle... Hepinizi Saygýyla selamlýyorum...

Sosyal Medyada Paylaşın: