Bir fýrtýna koptu bahçemde
Simsiyah hortum yükseldi
Ýçinde sen varsýn sandým
Oysa aþk varmýþ yalnýzca…
Kafamýn içinde binlerce sen birikti
Taþýyamýyorum aðýrlýðýný
Herkes seni unutmuþ
Hafifletmiþ kafasýný
Dikmiþ…
Bir ben
Seni unutamýyorum
Unutabilsem
boþaltabilsem yükünü
Kafamýn içinden…
Belki bir sen daha bulup
Koyacaðým
Sol yanýma
Unuttuðum öfkemi
silkeleyeceðim elbiseden...
Biraz mutluyum
Konuþmalýyým da…
Kiraz mevsimi de gelmedi bir türlü…
Dudaklarýnda kiraz rengi
En hoþuma giden renk...
Yalvarýrým gülme bana
Sev!
Sýmsýcak dur yerinde
Gitme!
Bir bunu istedim
Yine isteyeceðim : "gitme!"
Aþýk olmak benim suçum deðil
Aþk da suç deðil zaten…
Bütün erken gelmiþler gibi dünyaya
Ben bir aptalým
Susuyorum
Þimdi de sen konuþ
Kiraz rengiyle boyayacaðým
Dudaklarýndan çýkan her kelamý…