Aptal yüreğim

Aptal yüreðim seni sever nedensiz
Gönlümün cehennem yalnýzlýðýnda kavrulurken
Kalbim erir derin boþluðunda
Serçeler dalýndan düþerken gözlerime
Sarmaþýk daraðacýna yazýlýr ölüm ilaným

En dar yerinden köprüler geçer kentimin sokaklarýna
Nasipsiz deli raylý yollarýmdan üstüme düþer yokluðun
Bir alaca þafakta kanlanmýþ gözlerim
Aynada hayaline bakmaktan yorgun ve bitkin
Kýrýlýr dallarda asi güller

Yanýk bir ikindi vaktinde söylediðim türküler
Senli karanlýklarý çaðýrýrken sabahlarýma
Ucundan tuttum sevdanýn kopan ellerini
Aykýrý vadilerde ulaþýr sesim duymayan sana
Topallayan bir aþktýr yaþadýðým
Hayatýn merdivenlerinde gençliðin kaldýrýmlarýnda

Önüne kýrdým direksiyonu yarým kalan nevbaharlarýn
Nidam esmer karasý gözlerine çýðlýðým hasretine
Bir acý menekþe yüreðimde solan çiçek
Sana benzerdi ayaz aðrýsý gecelerde ay parlarken daðlarda
Yoluma düþerdi bir ceylan yavrusu
Kanatlarýnda Ýsrafil havalanýr borusunu üfler
Kýyameti yaklaþýr eriþilmez vuslatlarýn

Sorma aþký süpürdüðüm zamanlarda doðmuþ gözlerin bana
Göremedim gözlerinde kendimi kaybetmiþ beni
Açýlýr leylaklar bahar sanýr gülüþünü
Güllere konarken arýlar balýný alýr dudaðýndan
Yaðmur ilk defa bu kadar beklenir kirpiklerinde
Ben mahcup bir o kadar serseri yüreðimle
Geç kalýrým seni sevmeye

Yýllar düþerken pencereme
Unutulan aþklara tercüman olur
Geri dönerken sensiz akþamlara
Kalemim kýrýlýr seni yazarken çöllere
Karanfiller þakaðýndan vurulurken
Yetim býraktýðýn þehir aðlarken zamana karþý
Hiç geri dönmeyecek sancýlarýyla týkanan ömrüm
Sevgimi duyuramadan solacak belki beden
Bu deli sevdam hýrçýn yüreðine vuramadan mührünü
Solacak eylüllerin solduramadýðý gül…
Sana gitmeyen feryatlarý götürsün suskun bülbül


28 06 2007
Hüseyin Özbay

Sosyal Medyada Paylaşın: