gökyüzü içimi yakýyor
sessiz bir gece ýstýrap
dolu saatler ve hüsran
yine yalnýzlýk kimsesizlik
yýkýlan hayaller kaybolan umutlar
nedir hayat acýmý hüzün mü?
yoksa kederden gülen gözler mi?
yaþam acýtýyor insaný
her kayboluþun sonunda
karanlýk bir odaya açýlan kapý
ister gir ister girme
her mutluluðun sonunda yaþanan
hüzün er yada geç yaþanýyor
ama yokluðuyla ama varlýðýyla ne kadar acý
dünya denen gezegende
yaradandan kula verilen
can kuldan kula eziyetle son buluyor
her seferinde denesekte þansýmýzý
ömür nereye kadar gider bilinmiyor.
kendim ile hesaplaþýyorum
her gece ne zaman bitecek diye
anlasakta anlamasakta yaþýyoruz
yalandan bir gezegende
yalancý baharlarda
masum gülümseyiþlerle.....
vkeskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.