KADIN OLUNCA

Çekilmez çileler, çekilmez dertler;
Evlenince baþlar, kadýn olunca.
Aðlatýp üzerler, sevdiði fertler;
Koca, evlat haþlar kadýn olunca.

Yuvada kul olur,serer canýný,
Eðer gerekirse döker kanýný.
Sevgi sokaðýnda açar hanýný,
Mutluluklar düþler kadýn olunca.

Evladýn her derdi,yükü baþýnda,
Koþturur yýllardýr bunca yaþýnda,
Kahýr tarhanasý piþer aþýnda,
Bitmiyor ki kýþlar kadýn olunca.

Ýster Mühendis ol, ister doktor ol;
Çileyi el duymaz, kýrýlsa da kol.
Bu nasýl düzendir, bu nasýl bir yol;
Kaderini taþlar, kadýn olunca.

Yetmedi mi! bunca çektiðin çile?
Bugün kadýn günü getirdim dile,
Çözelim tutuþup bizler el ele,
Dinmez gözde yaþlar kadýn olunca.

Televizyon, dizi, altýn günleri,
Ne anladýn sanki, baksana geri,
Çalýþ, oku, durma koþun ileri,
Ezilsin þu taþlar kadýn olunca.

Mehmetçiðe yoldaþ can bacýsýn sen,
Atatürk anasý baþ tacýsýn sen.
Evinin tabibi, ilacýsýn sen;
Dinsin artýk yaþlar kadýn olunca.

Efsane bu yolda saçýn sürüsün,
Sevgi bayraðýný baþa bürüsün.
Ata’nýn izinde yavrun yürüsün,
Her þey sende baþlar, kadýn olunca.

SABÝHA SERÝN



Sosyal Medyada Paylaşın: