nisan yaðmurlarýyla doðdum, iyi saklanmýþ ihanet kokusuna, yaralarýmý sarabilecek var mý dedim, gök gürledi birden adýn sel oldu, ýslak bir sokak köpeði duruma hayret etti, saçak altýndan bir orospu, buharlaþtýkça buharlaþýyordu, bulutlarýn adresini, ben, hiç uçamayana soruyordu...
anlayacaðýnýz, bir þelale gibi akýyordu üstümüze, atmosferin mazgallarýndan karanlýk.
eli kolu tutmuyordu gecenin...
selcan adalý 15.ekim.07
Sosyal Medyada Paylaşın:
selcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.