Zamansız Eylül Şiiri

bir his vardý öyleyse..
biryerde birþey düþük yaptý birþeyi,
anlatmasý güç,
bu siyah gömlek giyip kollarý sývamaktan farklý,
herzaman güzel durmayacak bu garantiydi,
ama yolunda giden birþeye
yolunda gitmediðini öðretiyordu bu his...

normal biri için fazlaca aptallaþtým,
veda mevsimi yaklaþtý,
eylül! öpüþmeyi beceremeyen, ama
harika ’beni öpsene’ diyebilen küçük kýz..
gelmen için gitmeyi göze aldým þimdi...

onu gizlemekle sorunlu bir ihanetçi,
ucuz yüzüne pazarlýk yapmayý hep seven,sevecek olan,
ve anlattýðý masalý herkesden çok gerçek sanan,
uzun saçlý büyücü!

kum saatini ters çevirip bana diyor ki;
vakit dolana kadar vazgeç,
panzehirin yeni bir küflü tezgah,
sergilemek için okadar çok vazgeçmiþliðin var ki...

öyleyse bir his vardý,
biryerde birþey düþük yaptý birþeyi,
tadýn artýk acý, dil yakýyor þiir,
kumlar dökülüyor diye gülümsemiyor büyücü!
bildiði baþka þeyler var.


selcan adalý 03.tem.07
Sosyal Medyada Paylaşın: