Bendeki Sevda

Bende ki bu sevda bitmeyen sýzý,
Yuvasýz kuþlara etmiþim meyil.
Canda muhabbettir gönül hýrsýzý,
Aþkým yirmisinde bir kýza deðil.

Bende ki bu sevda, bambaþka sevda;
Daðda þehit düþen askerde usum.
Yanmýþým, yangýný baþlatan kavda,
Hep o yangýnlarla baþladý yasým.

Ýncitip yakýyor sinsi savaþlar,
Göklere ulaþtý yýllardýr ahým.
Topraða karýþtý dik duran baþlar,
Ýþte bunun için bunca ey vahým.

Bahtým bük dibinde yýrtýk bir keten,
Türküler yakarým sisli daðlarda.
Bir gönül evidir bendeki vatan,
Sevgilim yas tutar viran baðlarda.

Yýldýzlar kaybolmuþ ay da bulut da,
Ulu daðlarýmýn karlarý erir.
Analar aðlarken Van da Bayburt da,
Bâbil den çocuklar bana ses verir.

Bir güneþ doðacak bir gün baharda,
Ay yýldýz olacak göklerin süsü.
O’nun için yandým bunca yýl harda,
O olacak tabutumun örtüsü.

Ahmet AYAZ
BÝZÝM ECE DERGÝSÝ
EYLÜL-EKÝM 2010 SAYI 150







Sosyal Medyada Paylaşın: