Kara Osman
Rüzgârlar dans eder kara baðrýnda,
Çektiklerin yetmez mi kara Osman.
Bir milimlik doðrun yok mu eðrinde,
Bahçende gül bitmez mi kara Osman.
El Mersine gider, sen hep tersine,
El hakka kul olur sen hep hýrsýna,
El Hýzýr’a çalýþýr sen hep Dursun’a,
Bacalarýn tütmez mi kara Osman.
Ne evladýn kaldý ne de kardeþin,
Yýllar geçti ona varmadý beþin,
Hep zemheri oldu en hafif kýþýn,
Dert baþýndan gitmez mi kara Osman
Belalar konaklar esmer baþýnda,
Hafakanlar basar her an düþünde,
Bir gün bari taþ çýkmasýn aþýnda,
Günün günü tutmaz mý kara Osman.
Bahçeye gül diksen sarýmsak biter,
Kurumuþ dalýnda kargalar öter,
Nedense musibet hep sana çatar,
Ahýn para etmez mi kara Osman.
30.04.2008 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.