SEN GİDİNCE
91. S E N G Ý D Ý N C E ( Kadýköy-Ey.2009)
Gittin geçek dünyaya , anmadýðým an mý var?
Acý ve keder býraktýn, dünyalar bana dar!
Elli üç yýllýk hayat eþim gözlerim seni arar,
Günleri sayýyorum, iþte verdiðim karar.
Belirsiz bir anda, kulaðýmda sesin,
Baþýmý çevirince hayalmiþ derim,
Kâlbimdesin, kim ne derse, desin!
Seni öylesine sevdim, öylesine derin.
Sonbaharda gittin, ama iþte ilkbahar,
Gelen yok ki oradan, sorsam, senden ne haber?
Çiçekler açtý buram, buram kokuyor,
Hatýralar beynimde yer etmiþ, ilmek, ilmek dokuyor.
Sen gidince vazolar boþ, çiçeksiz kaldý.
Ne evlilik, ne yaþ, ne de özel günler,
Kutlanmaz oldu. Yazýk ki hayal oldu dünler.
Bahçede ise Çiçekler mis gibi kokular saldý.
Bahar geldi,erguvanlar çiçek açtý boðazda, yamaçlarda,
Gezmek, görmek vardý her seneki düþüncede, amaçlarda.
Gözümüz þahane renklerde, gönlümüz doðada,
Hatýra kaldý o güzel günler, artýk, yuvada.
Her an harap eder,düþünceler, duygular beni,
Hastalansam, Tanrý bilir, bir de ben, nedeni?
Ay deðil, sene oldu, unutamam vefat edeli,
Böyle, böyle korkarým ki, deli olacaðým, deli!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.