Unutmak ve unutulmak,adýnýn tam karþýlýðý þimdi bende.
Sendeki sevgimi tanýmlýyabilmemin yükü kalktý, göðüs kafesimden.
Yaþadýklarýmýzý ve yaþayamadýklarýmýzý, mecaz katmadan anlatabilmeksin artýk,
Öyleki,varlýk ve yokluk arasýnda, bir madde olarak görebiliyorum seni.
Ne kadar ulaþýlmazmýþsýn.
Sevdikce uzaklaþýyor,uzaklaþtýkca da sevmekle piþiriyormuþsun beni,
Tersi olsaydý,ilk satýrlarýmýn karþýlýðý olmazdýn bende.
Seni sevdikce sevmeyi tanýyor,tanýdýkca da sevmenin sahibine ulaþýyorum.
Gün ile doðup,gün ile batan hiç bir þey tam olamaz,
Unut dediðinde sende bitmiþtin,
O halde sevmekte sen deðildin.
Yani aþk keskin ve kýrmýzý bir jiletse,
Ve kestiði yer kapanýyorsa,gönülde bilememiþ gerçekten sevmeyi.
Sevgi var,aþk var ve sen varsýn.
Ama sizi sevebilmek,sizi ve bizi yaradaný sevmekten gecer,
Onun sevgisiyle sevebilmenin kitabýnda,seni unutmak ne demek.
Yani sevmenin sahibiyle seni sevmek,tüm insanlarý sevmek demek.
ünal
23.02.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.