yaþadýðým en güzel an
ayrýlýk çekip gözlerin, giderken gözlerimde
sýrtýný geri dönmeksizin, yürüyüþündü yan yan...
sarmaþýktýn beynimde, bahar dalý bir yýlan;
benek benek çöreklenmiþ
benliðimin köþelerinde sevgimdi halkalanan...
ölümsüzce düþlerde üst üste dizili
kývrýlan bel kemiðin bir tutsaklýk zinciri
omurlarýndan beni saran...
pýrlanta gibi yüreðin, sabýr dolu günlerin
özlem yüklü gemilerinde okyanuslarý aþtýn
fýrtýnalarla boðuþarak
köpük köpük emellerin tutuþan çemberinde
boynuna doladýn, kutsal, tertemiz ellerinle beni...
gözlerimde demirleyip gözlerinden prangalarý
inip gittin merdivende;
bir küçük in-ce/y(ý)lan, hem gerçek hem yalandýn
kendine akýttýn zeh’rini, bende býraktýn sevgini...
giden geri gelir mi
açtým pencereyi, bakakaldým ardýndan;
iliklerimde alevli dansýn, yürüdün yokuþ yukarý
baþaklarda yangýn, ’eridi daðlarýn karý’
için için yaklaþtýn
yalvarýþ yakarýþtýn, gökyüzüne karýþtýn...
kývrým kývrým yalazlarýn, kývrandýran poyrazlarýn
senden bana arta kalan
yaz ortasý yüreðim yanýyor hâlâ...
28.09.1996