Çiçeği kuruyan dal oldun bana.

Kanayan yarayý kaþýyýp durma
Dikeni elimde gül oldun bana.
Dilinin zehriyle bir daha vurma
Hakikat ararken zül oldun bana.

Yaradan aþkýyla gönlümü verdim
Dalýmda ham idim çileyle erdim
Ben sana gönlümün muradý derdim
Tarumar eyleyen yel oldun bana.

‘’Okyanus yüreðin var senin’’ derdin
Ömrüme bir zaman ömürler verdin
Cennet bahçesinden güzel bir yerdin
Sevdamý götüren sel oldun bana.

Gerçek sevgilere biçilmez paha
Gidersen istemem dönme bir daha
Bu fani bedeni sokma günaha
Yalancý sözlerde dil oldun bana.

Kabuðu açýp ta bakmalý öze
Meyletmem sendeki o kaþa göze
Yalan mý? Doðrumu? bakarým söze
Cefalý bir ömre mâl oldun bana.

Emek verdim sana,sen bana cefa
Seviyorum dedim binlerce defa
Kýymet bilen canda olurmuþ vefa
Çiçeði kuruyan dal oldun bana.


AHMET MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın: