DENİZ ŞARKISI.

Bir zamanlar,bir deniz kýyýsý vardý aþkýmýzýn yataðý,
Bir martý vardý o zaman selam getiren.
Bu evrenin mutsuzluðunu alýp götüren bir þarký vardý.
Bir çiçek vardý o kýyýlarda açan,mutlu olanlarýn kokladýðý.
Ýçindeki hislere, sev sev diye feryadeden sese uyan bir kiþi vardý.
Deniz, martýnýn getirdiði selamlarla dolmuþtu.
Bu güne dek azgýn dalgalar bile yutmuyordu artýk onlarý.
Bir yelkenli var þimdi apayrý bir evrende,o azgýn dalgalara göðüs geren.
Aþkýnýn timsali olmuþtu kýyýda oturanýn.
Bir gönül vardý o kiþinin gönlünde,sýk sýk kafes deðiþtiren.
Minicik bir kuþ,gönlünü kiraya vermekten býkmýþtý.
Bir kanat istiyordu artýk omuzlarýna, uçmak istiyordu,
Hür olmak istiyordu.
Eriþmek istiyordu o evrenin boþ saltanatýna.
Bir kiþi vardý sahilde,içi yanýk, gözleri yaþlý,
Bir tutsak var þimdi denizlerin ortasýnda.
Bir damlacýk var yine,bundan böyle denizlerde yaþayan.
En azgýn dalgalara bile yýlmadan göðüs geren.
Bir martý var yine , karþý kýyýdan selam getiren......



SUZAN ÇELÝK. EMK. ÖÐRT...
Sosyal Medyada Paylaşın: