BİR SİLİNDİR GEÇTİ ÜZERİMİZDEN 24

ulan siz öðretmen misiniz
yoksa devlet düþmaný Komünist misiniz?
sizi Diyarbakýr merkeze göndermem gerekiyor
ama aracýmýz
baþka yerde görevde
bu gecelik
misafir olun nezarethanemizde
yarýn Diyarbakýr’a gideceksiniz
hapý yuttunuz oðlum siz, hapý yuttunuz
hele bir Diyarbakýr’a düþün de
görün gününüzü
amirim, dedi Seyit öðretmen
soruyoruz ama cevap alamýyoruz
siz söyleyin bari
biz neden buradayýz?
suçumuz nedir bizim?
niçin burada olduðunuzu da
suçunuzun ne olduðunu da
çok iyi biliyorsunuz
ama aklýnýzca
saf rolü oynuyorsunuz
dýþarýdaki polislere seslendi
Harun! Ýhsan! diye gürledi
alýn bu ikisini
atýn içeriye
bu gece burada kalacak
yarýn da siktir olup
Diyarbakýr’a gidecekler

iki polis memuru
ikisinin kollarýna girdi
bodrum katta bulunan
nezarethane’ye götürmek için
basamaklardan indirdi
inerlerken
polislerden biri
kimmiþ devrem bunlar, dedi
komünist öðretmenlermiþ
dedi diðeri
haydi ya
komünist mi þimdi bunlar, diyerek
ikisinin sýrtýna
esaslý bir cop indirdi
ikisi de bunu beklemiyordu
Hasan öðretmen þaþkýndý, dayanamadý
ne yapýyorsunuz memur bey
bizler öðretmeniz
ne iþimiz olur komünistlikle? dedi
polislerden çok zayýf olaný
siktir ulan orospu çocuðu deyip
bu kez copu Hasan öðretmenin omzuna indirdi
diðeri de
copunu çýkarýp
Seyit öðretmene yüklendi
yoruluncaya kadar vurdular
sonra da
nezarete atýp
kapýyý kapattýlar
cop darbelerinden
periþan olan Hasan öðretmen
güçlükle
karýma haber verebilir miyiz, dedi
zayýf olan polis
sýrýtarak
olur beyefendi
baþka arzunuz var mý
avukatýnýza da haber verelim mi, diyerek
çekip gittiler
nezarethane daracýk bir yerdi
lambasý yoktu
koridorun ýþýðýyla aydýnlanýyordu
içeride
duvara monte edilmiþ
oturulabilecek bir bank vardý

çöküverdiler banka
ikisi de fena halde hýrpalanmýþtý
derin derin nefes alýp verdi Hasan öðretmen
neler oluyor Seyit’im, dedi
neden getirdiler bizi buraya
Hasan hocam, dedi Seyit
hatýrlasana geçen akþamý
o günkü ev baskýnýný
ve orada gördüðüm
senin öðrencinin babasý olacak o adamý
sonra üst teðmenin söyledikleri
iyi þeyler duymuyorum hakkýnýzda
demiþti ya
demek epey zamandýr bizi gözetliyorlar
fakat yine de anlamýyorum
ne buldular da
hangi gerekçeyle
alýkoydular bizi burada
inan ki Hasan hocam
kendimi düþünmüyorum þu anda
benim bütün arkadaþlarým içeri alýndý
ne fark eder ki ben kalmasam dýþarýda
ben sana
senin boþ yere tutulmana
üzülüyorum
bir süre sessiz kaldýlar
yan yana oturuyorlardý
Seyit öðretmen bir ara daldý
birden
Hasan öðretmenin kafasýnýn
kendi üzerine düþtüðünü fark etti
uyumuþ olabileceðini zannetti
dur hocam, dedi
þöyle biraz yer açayým da
uzanýrsýn buraya
yerinden hareket edince
Hasan öðretmen
yýðýlýp kaldý bankýn üzerine
seyit heyecanlanýp korktu
uyandýrmaya çalýþtý
sarstý, yüzünü tokatladý
ses çýkmayýnca
eðilip kalbini dinledi
sadece bayýlmýþtý
belliydi
tansiyonu da olabilirdi
uyandýrmaya çalýþtý
baþaramadý
yanýnda ne kolonya
ne de bir damla su vardý
zaman geçtikçe
iyice heyecanlandý
artýk dayanamadý
avazý çýktýðý kadar
parmaklýklardan yukarýya doðru baðýrdý
iki polis
sesi duyup aþaðýya indi
seyit
memur bey
Hasan öðretmen bayýldý, dedi
beþ altý dakika geçti
uyandýramadým
tansiyonu veya kalbi olabilir
lütfen yardým edin
hiç olmasa bir doktor çaðýrýn
polisler
gayet rahat hareket edip
Seyit’in heyecanýný izlediler
bayýlmýþ ulan iþte
birazdan ayýlýr, dedi birisi
evet ama, kaç dakika geçti, dedi Seyit
hala uyanamadý
dur dur, ben onu þimdi uyandýrýrým, dedi diðeri
koridordaki
su dolu
dizili
yangýn kovalarýndan birini aldý
nezarethanenin kapýsýna geldi
Seyit’e
çekil oradan, dedi
ve su dolu kovayý
uzaktan
bankýn üzerine uzanmýþ
ve baygýn halde duran
Hasan öðretmenin üzerine boca etti
Hasan öðretmen kendine geldi
polisler
sýrýtarak
çekip gitti
Hasan öðretmen
sýrýlsýklam olmuþtu
ýslanmamýþ bir tarafý kalmamýþtý
bayýldým galiba,
diye sordu Seyit’e
evet hocam, önemli deðil de
tansiyon kalp durumun nasýl
onu merak ettim ben de
yok, yok
merak etme, dedi Hasan öðretmen
iyiyim, iyiyim ben
fakat þu ýslanmam iyi olmadý
burasý zaten nemli ve serin
sabaha kadar burada kalýrsak
iþte o zaman kötü olur benim için
en iyisi bunlarý çýkarayým
sýkýp suyunu süzelim
hiç yoktan daha iyidir
pantolonu
gömleði
atleti
neyi varsa çýkarýp süzdüler
Seyit, kendisine ceketini verdi
bir süre öyle beklediler
biraz olsun
suyu buharlaþýp çekilir diye
çamaþýr ve gömleðini bankýn üzerine serdiler
ve kendileri
ayakta dikilip
her þeyi unutup
düþtükleri bu duruma
yine de tebessüm edip
güldüler…

eþinin
Seyit öðretmenle birlikte
askerler tarafýndan
okuldan
alýp götürüldüðünü duyan Ayþe
hiç zaman geçirmeden
posta haneye gitti
ve memleketteki avukat abisine
telefon etti
haberi alan avukat abisi
sen merak etme Ayþe
ben bu gece biner
yarýn orada olurum, dedi
Ayþe
Silvan’da
en olumsuz koþullarda
tek baþýna kalmýþtý
posta haneden çýkýp
doðruca karakola gitti
kendisine
hem bilgi verilmedi
hem de
bir sürü hakaretler edildi
kabullenmese de bu gerçeði
yarýna kadar
abisini beklemesi gerekirdi
avukat abisi
haberi duyunca hemen
kentin barosuna gitti
oradan
Silvan’daki
avukatlarýn adres ve isimlerini öðrendi
tanýdýðý biri çýkmamýþtý ama
rast gele birilerini aradý
kendisinin de yarýn Silvan’da olacaðýný
ama
yarýna kadar
eniþtesinin durumuyla
ilgilenilmesini söyledi

DEVAM EDECEK...
Sosyal Medyada Paylaşın: