Gece ve Deniz

Uzaklýðýmýza inat

Deniz ve rüzgar kolkola girmiþ bu gece

Ben sonu bilinmez bir seyahate kucak açarken

Karanlýk gökyüzünden kopan poyraz, esmer dalgalara yön gösteriyor

Gecenin uçsuz bucaksýz tavanýndan dökülen damlalar, gözlerimden süzülüp dokunuyor ellerime

Sýzlata sýzlata sýzýyor yüreðimin dehlizlerine


Burnumda yine yokluðunun tanýdýk kokusu

Koklamak içime sinmiyor...

Baþýmda avare hülyalar,

Beklemekten küflendi umutlar,

Ruhumu zaptetti zamansýz korkular...

Sensizliðin bir türlü görünmüyor sonu!



Uykusuz geçti bu gece

Karanlýk bir sabah yaklaþýrken gözlerime

Bir gün daha dönüyor belirsizliðe,

Benliðim dönüyor kendiliðine

Baþým dönüyor...

Yalnýzlýk göz kýrparken yarýnlarýma aklým baþýma dönüyor...

GÖKSEL ÇAKIR

3 MART 2012
Sosyal Medyada Paylaşın: