KAVAK YELLERİ,,
Baþýmýzda esen kavak yeliydi,
Unut gitsin gönül hiç esmemiþ say.
Yel eserken divaneydi deliy’di,
O esen yelleri hiç esmemiþ say.
Bu sevda hiç bitmez demiþtin bana,
Duyup görsem bile inanmam sana.
Çok söyledin çokmu layýktýn ona,
En iyisi o sözü dememiþ say.
O sözleri yürekten söylemiþtin,
Yýllar yýlý tek doðru laf demiþtin.
Beni benden fazla benimsemiþtin,
El alem de sýradan bir kiþi say.
O adam ölmedi yaþýyor hala.!
Yürek kýrýk dökük yarým olsada.
Simsiyah saçýndan eser yoksada,
Çektirdiðin onca dert çileye say.
Yarým adam olmuþ saysan ne olur,
Saymaz isen umurundamý olur.
Gönül sevdiðine küser darýlýr,
Onu yerden yere vurduðuna say.!
TÝRYAKÝ esmiyor kavak yelleri,
Kâðýrda kaleme muhtaç dilleri.
Solmuþ gitmiþ baðýndaki gülleri,
Baðban iken sevip derdiðine say.
05 Mart 2012
00.25
Karasu/SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.