SAMÝMÝYET SIRASI ONDAYDI En güzel þiirden çalýnmýþ bir mýsra gibiydi en anlamlisi. Yaþanýla bilecek heyacanýn en muhteþemiydi beklemedigin anda karþýnda görmek belkide samimiyetimin kanýtýydý,umulan bi yerde ummadýk þekilde görmek... Bu sefer susmadý konuþuyordu;kimi zaman derslerden kimi zaman býkkýnlýklarýndan konuþuyordu... Sanki konuþma sýrasý ondaymis gibi o konuþuyor ben susuyordum. Artýk kendimi anlatma her defasýnda samimiyetimi belirtme sahnesi geçmiþti altý sezon sürmüþ olsa bile... Sabrýn ikramý gibi bir þeydi... O konuþuyordu ben susuyordum... Sofraya konulmuþ ikramlar gibi ikramdý bana,taneleyip avucumu doldurdugum narlarý ikram dedip geri çevirmesi bile koymadý bana. Çünkü ardýnda masumca sorular yöneltti nasýlsýn nasýl gidiyor hayat?. Anlaþýlan ikramým gibi deðildi hayat geri çevrilmeyecek ti artýk saf duygularým. Samimiyetlerimin artýk çocuk olmadýðýný bir yetiþkin olduðunu anlamýþtý o yüzden durmadan konuþuyordu ve ben susuyordum... Bakýþlarý yýllar öncesinden farklýydý içtenlik seziyordum ara ara hafif tebessümler umut camlarimdan sýzan güneþ ýþýðýydý,neydi bu? Duygularýma baharmý geldi acep. Seviyordum ýþte kimisi için sadece bir sözcük ama benim için okyanuslar altýnda binlerce güzelleði göstermek adýna sadece okyanus demek gibi... O konuþuyordu ben susuyordum tam dört sat... Sosyal Medyada Paylaşın:
mturun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.