boþuna aðlamam ben boþuna... boþlukta sallanan salýncak gibi olsa da ruhum bileklerim saðlam bilekleri gül akýtan kadýný sev-me ah! beni yanlýþ yerden öptünüz dudaklarým kötü kalpli kýrmýzý benim gibi sizin gibi
haydi çocukluðum saklan sen tatlým zaman yaptý yapacaðýný pencerelerden hep savaþ atarlar bu olmamalý dünyanýn düzeni haydi alkýþlayalým birbirimizi dur! sakýn kýzma kendi sesiyle yazýlmadý bu þiir beyin bükmece uyku tutmamýþtý geçen gece omuz omuza vermiþti iki þiþe kapkara kapýlardan attým onlarý içeri kendi aðýrlýðýmýn sorumlusu ellerim insaný delirtecek dizeler çýktý dýþarý
haydi yaralarýmýzý gösterelim birbirimize aðaçlarda sallanan öfkelerimizi korkularýmýzýn sürü ndüðü sokaklarý dur! kavruk ülkenin kavruk insaný sakýn kaçma suratýný asma belki birgün serin bir yel eser saðýrlýðýmýzla Tanrýyý beklerken hiç konuþmadan anlaþabiliriz ömrümüz boyunca yaptýðýmýz bu en büyük yük konuþamamak hayvanlar koklaþa koklaþa insanlar insanlar sýrtýmýzda asýl yüreðimizde asýl sevgiye
yýldýzlara bakalým düzeltebiliriz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.