korkma üþümeyeceksin kirpiklerimin her biri öpüp kapatacak üstünü
yüzümün solgunluðu da korkutmasýn gamzemde gülleri döken dünyayý anlamayan bir ergenin öfkesidir
yolunu kaybetmiþ feryattýr aralar bazen perdeyi bakar her yer çamur fosforlu bir kadýnýn gülüþünde saklanýr anlarým yüzümde lekelenir hiçlikleri bir bedevi kýzýnýn ayaklanan isyanlarýna gözleri oyuk maskelilere eteðini sýyýrýp dehþetli! gülümsemeli pozlar verdirdiðimi zanneder halbuki cinsiyeti yoktur, fistanýda deterjan bulamayan çamaþýrcý kadýn da odur sigarasýz ve votkasýz kalan gerilla da yüreðimde silahlanýr tüm ordular yüzyýllýk savaþlara gidebilir ana avrat küfredebilir ajans saatlerinde teniyle hayal kuran kadýnlarýn tutsaklýðýný kýrýp kývýrta kývýrta yürüyebilir en iþlek caddede duvarlara slogan yazabilir boyalarý uçkuruna dökülmüþ palyaçolarý dansa kaldýrabilir
tenlerimizin üzerine tenlerimizi giyinsek ne fayda hormonal salgýlarýn tutsaklýðý hayat ananýn babanýn ve coðrafyanýn verdiði rollere saygý sindirilmiþliðin yönetimi ve pýhtýlaþmýþ acýlarýn kutsallýðý deðiþmeyecek
ben yine görmek istedikleri olayým!! yaþý geçkin ergenim yüzümde duygularý bileylenmiþ bulut gibi donuk kalsýn
içimde martý çýðlýklarý da var þüphesiz bazýlarý öyle unutmuþki denizi ne aradýklarý bir þey var ne gidecekleri bir yer kalbinden baþka inancý kalmamýþ o asi ergen düþkýrýklýðýný düþünmesin diye uzuyor çýðlýklarý hatýrladýklarý son kýyýya doðru
düþleyeceðim sensin uykuda gibi iþte sen gibi insanlýðýn zarar veremeyeceði henüz keþfedilmemiþ ülkede gibi her þey sahte orasý gerçek gibi
uzaklardan ritm çalýyor nabzým ömür bu iþte ömür iþte bu... aryasý yarýn devam etsin saçlarý soluk güneþin öðrendiðim dualar teslimiyet fýsýltýlý en çok neyi özlemiþsek bir evren dolusu ah býrakýp ardýmýzda emektar geceyle koyun koyuna kimsenin bulamayacaðý meçhule kül olmak için giriyorum yorgana
Tanriya komsudur bahçem gelir misin benimle zaman hafýzayý tanýmaz burada yaþam kareleri kum saatinden dökülmez leylalar ve mecnunlar aþký tetanos etmez bakýmsýz düþlerde kalmaz gözyaþý izi ne halaya durur insanlar ne savaþýr nesneler hareketsiz insanlar duraðandýr denizler naftelinlenmiþtir martýlar daðýlmýþtýr ihtiyacýmýz olan suskunluk deðil cömert bir sessizliktir dünyanýn çýðýrtkan sesleri dolunayda kilitlidir kölelerin fýsýltýsý dahi duyulmaz ölümsüzlüðün sýrrý þuracýkta duruyor tenini yalnýzlýklardan arta kalanlardan temizlemek lazým ellerimde buzu ateþe çevirecek rüzgâr var hala korkma
uyudum þimdi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.