Oturmuþ kulaðýmý çýnlatýyorum saçma sapan seslerle, Ruhum uykuya dalmýþ bile çoktan, Gökyüzü insafsýzca karanlýk, Bulutlar tünemiþ Ay’ýn önüne, Aklým halen dolu "gidenlerle" Her yer gibi puslu; deðil aktan paktan, Fakat; ümitlerimle azýcýk bir aydýnlýk, Aydýnlýðýmý karartan baðýrýþtýr yalnýzlýk, Ve baðýrýþlar saðýr etmiþ, kulaksýzým sevene, Tüm vücudum ihanet etmiþ bana zaten; Kim bilir aklým kimlerle. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.