Çok yürüdüm.. Yolda birbirine dolanmýþ sesler çalýndý kulaðýma Gölge bulunca oturdum bir kenarýna Yanýmda bir kýzcaðýz Adeta soluk soluða Bitkinlik varmýþ üstümde benim hissedemediðim Duyumlarý aldým Sözler yordu. Yollar susatmadý Güneþ susturdu Sana vardým Çok da güzeldi hava Burnuma bir koku çalýndý O koku bahardý Gün kýzýllýðý vardý Ama bu defa farklýydý Sen getirdin o tadý Onlar sýradan sanýrken her adýmý Ben sanki sana saklamýþtým hiç dokunulmamýþ sevdamý Fazla konuþmamýþtýk da aslýnda. Bir O vardý, O yetti iþte. Çok konuþmak gerekmiyor ki bunun üstüne. Susuyoruz konuþuyoruz, konuþuyoruz susuyoruz Biz birbirimizi anlýyoruz. Sahi ne zamandýr birbirimizi tanýyoruz?
Cemile SÖNMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemile SÖNMEZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.