İki Çay, Bir Zeytinli Poğaça

Sabahýn mahmur saatlerinde
Bir zeytinli poðaça,
Bir de yanmýþ mý yakýlmýþ mý belli olmayan iki bardak çay
Ama ne çay
Ýçine katýlmýþlýklarýndan içilmiyor
Rengi koyu mu koyu
Yaþanmýþlýklarýn yoðunluðu ile yarýþ içinde
Ve hüzne bulanmýþ gibi acý buharlar
Çok geçmeden yok olan buharlar
Geçerken uðramýþ gibi olan buharlar…
Sanki, hepsi birden o dudaklardan dökülecek kelimelere bakarlar
Peki nereden çýkmýþ ki böylesi buhranlar?
Hele o poðaça
Olduðu gibi ortada
Sevdi kelimelerin karmaþasýndaki yalnýzlýðýný
Kalakaldý orada
Göz kaçýþtýrmalarýn en ortasýnda
Bir o yana bir bu yana baka baka…
Kalakaldý orada.

Bir an ateþ olup ortadan sesleri bir çýrpýda tutuþturacak gibi,
Kaçak bakýþlarý buluþturacak gibi,
Yeri bulunmayan yap-bozun bir parçasý gibi
Ayný takvimlerde, ayný günlerde,
Ayný güneþte,
Ayný gün kýzýllýðýnda
Ayrý ayrý yerlerde
Ama ayný hikaye içinde
Aylarýn karar kýldýðý bir günde
iki çay bir de zeytinli poðaça ile
Menfaatsiz bir masa çevresinde
Bir sevda içinde
Belli ki her ikisi de kuþatýlmýþ gibi çepeçevre
Ve o iki kaçak, yine birbirlerinin peþinde
Aylarýn bile intikamýný almayý unuttuklarý
Bir zaman diliminde
Ýki çay, bir zeytinli poðaça ile…

Cemile SÖNMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın: