b u ğ u

yataðýmda
c y i m
aðlýyorum
üzerime gözyaþlarým yaðýyor

gökkuþaðým sýrýlsýklam
tepelerden doðuyorsun
üstüme bir sabah

düþün
c s i n
taptaze bir ekmeðin buðusu
vedasýz gidiþin sardý içimi
üþüyorum

ay dizine kadar
dalgaya batýyor
bir ney feryadýna emanet
düþlerimle hepinizi
erken yitiþlerin
isyanýna boyuyorum

sözcüklerim boynu bükük
yüzüme bakýyor
ben arkadaþýmýn
intihar muzafferi gözlerine

büyüyor
yaþamýn son saniyesine
iliþtirdiði bakýþlarý
yutuyor denizleri
batýyor kaðýttan gemilerim

elini tutuyorum
onbeþ yaþýnda
bir mayýsta
biz kavak yellerini kovalarken
yerden kaldýrýp
babamýzýn emeðini
öperek baþýna koyan çocuðun

gözleri sen bakýyor
sonra
çocuðun gözlerinden ben akýyor
aðlýyorum
üzerime gözyaþlarým yaðýyor

gökkuþaðýmýz sýrýlsýklam
tepelerden doðuyorsun
üstümüze bir sabah

düþüncesin
taptaze bir ekmeðin buðusu
kendini resim sanýp
duvara asan memedin
vedasýz gidiþi sardý içimi
üþüyorum



ÝSTÝSNA (12 Ekim 2007, Atakent)
Ýstisnalar kaideyi bozar.
(önceki þiir: “tahrifat”)

M e h m e t A k k u þ’ a . . .

Sosyal Medyada Paylaşın: