BİR SİLİNDİR GEÇTİ ÜZERİMİZDEN 22

çarþýdan evine dönerken
Hasan öðretmenin evine uðradý
kapýyý çaldý
hasan öðretmenin karýsý Ayþe
evde yalnýzdý
Seyit’i ýsrarla içeriye çaðýrdý
Hasan öðretmen
az önce çarþýya çýkmýþtý
belki orada görürüm diyerek
Seyit de çarþýya gitti yeniden
kahvelere ve dükkanlara
bakarak yürüdü
Hasan öðretmeni
ilçenin tek gazete bayisinin önünde
biriyle konuþurken gördü
yanlarýna yaklaþýp
ben de sana uðramýþtým, dedi
yengem çarþýda olduðunu söyleyince
sana bakmaya geldim
sohbet ettiði adamdan ayrýlýp
eve doðru yürüdüler
Seyit
kimdi o adam Hasan hocam, dedi
velilerimizden biri
çocuðu benim sýnýfýmda
o gece
Hasan’ýn karýsýnýn yaptýðý
lahana sarmasýndan yiyerek
sonra da Trabzon usulü çay içerek
gece geç vakitlere kadar
memleketin ahvalinden söz ettiler
Hasan da
karýsý da
demokrat insanlardý
bir örgüte girmemiþlerdi ama
sola yakýnlardý
Hasan öðretmenin karýsý Ayþe
biçki dikiþ öðretmeniydi
ama Silvan’da
öðretmenlik yapacaðý bir yer yoktu
Hasan’ýn halasýnýn kýzýydý ayný zamanda
evli olduklarý
bu altý yýlda
çocuklarý olmamýþtý
büyük þehirlere giderek
orada belki tedavi oluruz
diyerek
Van’ýn Baþkale ilçesinden
tayinlerini istemiþlerdi
ama Hasan öðretmen
milliyetçi cephe hükümetleri döneminde
solcu diyerek fiþlenmiþti
tayin olmak istediði
üç yerden hiç birine vermediler
adeta kendilerine ceza olsun diye
geçen yýl
onlarý Silvan’a göndermiþlerdi

o yýl
Atatürk’ün doðumunun
yüzüncü yýlýydý
bu yüzden
bütün resmi programlar
Atatürk konusuyla ilgiliydi
okulda
iþte
televizyonda
sokakta
ve tüm kurumlarda
her yerde
Atatürk konusu iþleniyordu
okuldaki derslerde bile
deðiþiklik yapýlmýþ
Atatürk konusunun
çok daha geniþ kapsamda
ele alýnmasý
zorunlu hale gelmiþti
televizyonlar
radyolar
Atatürk konusuyla açýlýp
Atatürk konusuyla kapanýyordu
her ile
her ilçeye
ve her kurumun bahçesine
Atatürk büstü açma
yarýþmasý yapýlýyordu
kimi uyanýk
ve yalaka yöneticiler
kooparatif sitelerinin bahçesine bile
Atatürk büstü
yaptýrýyordu
sanki bütün bunlarý
insanlarý Atatürk’ten
soðutmak için yapýyorlardý
televizyonu açýp
birlikte haberleri izlediler
dinledikçe
izledikçe
gördükçe
hayretler içinde kaldýlar
yine yüzlerce örgüt militaný yakalanmýþtý
onlarca kiþi
idamla yargýlanmýþtý
yurt dýþýna çýkan
çok ünlü sanatçýlara
geri dönüp
teslim olma çaðrýsý yapýlmýþtý
ayrýca kýrk yedi kiþi daha
vatandaþlýktan atýlmýþtý

haberlerin sonunda
bir sessizlik oldu
herkes adeta donup kaldý
hayret ediyorum, diyerek
Hasan öðretmen sessizliði bozdu
her gün
ama her gün
onlarca
yüzlerce
örgüt militaný yakaladýk diyorlar
bunlar ne kadar çokmuþ ki
bitmiyorlar, birader bitmiyorlar, dedi
Seyit öðretmen
yok be Hasan hocam
bunlarýn beþ tanesi örgüt militanýysa
yirmi tanesi de gariban vatandaþlardýr
maksat, insanlarý korkutup sindirmek
ve bunu baþardýlar da
görüyoruz iþte
ne iþçiler kaldý
ne sendikalar
ve öðrenciler kaldý
ne hareketler
tabi caným, diyerek
söze girdi Hasan öðretmen’in eþi
adamlar bu günlere gelmek için
önce ortalýðý karýþtýrdýlar
anarþi yaratýp
kardeþ kaný akýttýlar
gazetecileri
bilim adamlarýný
sendikacýlarý vurdular
sonra da
ülkede huzur kalmadý diyerek
olaya el koydular
ve bir gecede
akan kaný
kardeþ kavgasýný
anarþi ortamýný
býçakla keser gibi durdurdular
madem böyle yapabiliyorlardý
neden daha önce davranmadýlar
neden bu kadar ölümlere seyirci kaldýlar?
çünkü ortam henüz oluþmamýþtý
halk henüz
yeter artýk, diye baðýrmamýþtý
önce halký
ülkeyi
canýndan bezdirdiler
sonra sözüm ona
haklý gerekçelerle
çýkýp geldiler…

kar yaðmaya baþlamýþtý yine
Seyit
artýk gitmeliyim
geç oldu, dedi
Hasan öðretmen
bir çay daha al, sonra gidersin, dedi
Hasan öðretmen’in karýsý Ayþe
sobanýn üzerindeki çaydanlýðý alýrken
camdan dýþarýya baktý
her yer apaydýnlýktý
her yer kardý
ve o gece ay ýþýðý vardý
birden
dýþarýda evin önünde
bir gurup askeri gördü
kapýlarý çalýndý ardýndan
açtýlar
karþýlarýnda iki asker
ve komutanlarý duruyordu
neden yanýyor ýþýðýnýz bu saatte?
neler yapýyorsunuz?
tuhaf gelse de bu soru kendilerine
yanýt vermek zorundalardý
askerlere
arkadaþýmýz misafir
oturuyorduk
kimmiþ misafir arkadaþýnýz
bu saatte misafirlik olur mu
ne yapýyorsunuz bu saatte?
piþti oynuyorduk
dalmýþýz
saatin de farkýna varmamýþýz
dedi Hasan öðretmen
neyse ki tanýyoruz sizi
dedi komutan
ama yine de dikkatli olun
gözüm üzerinizde
hakkýnýzda iyi þeyler duymuyorum

balcý’nýn oðlu Seyit öðretmen
bu tatsýz olaya çok üzüldü
ayakkabýlarýný giyip paltosunu aldý
Hasan öðretmene ve eþine veda edip
oradan ayrýldý
askerler henüz kapýdaydý
komutan
Seyit’in yüzüne bakarak
çirkince sýrýtarak
iyi geceler balcý’nýn oðlu, dedi

Seyit
komutanýn bu yaklaþýmýndan
ürkmüþtü
babamýn balcý olduðunu
nerden biliyor diyerek
sabaha kadar düþünmüþtü
ama komutan dýþarýda ona
bunlarý söylerken
Seyit’in dikkatini
baþka biri çekmiþti
orada bir gurup askerin içinde
bir sivili görmüþtü
ay ýþýðý vardý
ve Seyit onu tanýdý
bu akþamüzeri
gazete bayisinin önünde
Hasan öðretmenle konuþan adamdý
ertesi gün okulda
bir teneffüs anýnda
dýþarý çýkmadan
koridorda
anlattý gördüklerini
Hasan öðretmene
Hasan öðretmen de
geçen akþam
komutanýn söylediklerine takýlmýþtý
hakkýnýzda iyi þeyler duymuyorum, demiþti
o anda
ikisi de karar verdi
Seyit öðretmen
artýk ev ziyaretine gitmeyecekti
ve mümkünse
okulda bile
yalnýz görüþmeyecekti…

DEVAM EDECEK...
Sosyal Medyada Paylaşın: