çok deðil yakýndý seni tanýyýþým naif bir edayla kitabýný alýþým sabýrsýz eve geliþimi hatýrlarým
böyle mi olacaktý bu maceranýn sonu Abim, bir yerlerde nefes aldýðýný sakalýný sývazlayýp þiir yazdýðýný yalnýz bu kadar mý bilecektim mavi gözlerinde dizelerin hasretini yalnýz bu kadar mý duyacaktým
sevimsiz bir üç mart sabahý üþüyordum duyduðumda gittiðini üzüntü bulaþmýþ sinirli ahvalimi sabýr eke eke sakladým akþama ve okudum sana ait tüm þiirleri odamýn duvarlarýna
açýktý pencerem görür gibi oldum intihar maviliðini silüetine baktým uzunca kitabýnýn arka yüzündeki gittiðin yerlere yolladým sonra eskimiþ bir zarfa koyup selamýmý ve kýsaca yazdým üstüne ‘hayaloðlu diye bir þaire’ seni bulmak kolay diye..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Levent Özkarayel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.