YORULDUM

Düzen koyduk adýný bilmedik neyin nesi
Düzenin kendisine kapýldým da yoruldum
Döndüm gerime baktým olanlar neyin fesi
Býraktým ki kendimi daðýldým da yoruldum

Çalýþtým çabaladim insanlýða verdim hep
Yavrularla sevindim çiçekleri serdim hep
Canýmdan öte dedim güzelliði gördüm hep
Ayrýk otu yüzünden sarýldým da yoruldum

Ýstedim ki üzmeyim canlarým mutlu olsun
Canýn ötelerinde yataným huzur bulsun
Baktým ki þu alemde sadece kuru dalsýn
Dökülen yapraklara karýldým da yoruldum

Yüreðim uzaklarda kucak açtým kuþlara
Alýp götürsün beni caným gönüldaþlara
Baþýmý vursam ne ki daðýmdaki taþlara
Hasretin rüzgarýnda savruldum da yoruldum

Yaðmur yaðdý kar yaðdý yollarým viran oldu
Kapansa da kapýlar gönlüm mevlamý buldu
Dünyadan beklediðim kilimden bozma çuldu
Laf anlamaz gönlüme darýldým da yoruldum

Gençlik dedim tutundum baktým ki gidivermiþ
Gözümde kýrýþýklar aklarým bitivermiþ
Dostlarým musallada elini çekivermiþ
Bunlarý düþündükçe gerildim de yoruldum
Sündüs ARSLAN AKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın: