SON BASAMAKLARDA

Bu son basamaklarda, nedir bu gelen baþýma? ..
Hele bak þu baþýma! hele hele ki...yaþýma!

Yýllar yýllar önceydi, sevmiþtim güzelim seni...
Anlamadýn be güzelim seni böyle seveni...

O zaman gençlik vardý, deli kan! ah! deli yürek!
O yürek halâ bende! ..ne bildin de ne bilecek...

Gönül bu! ..uçtu sana! .. seni buldu bula -bula...
Diken varmýþ - ya yokmuþ, aldýrmadý kondu dala...

Yandým yakýldým...gördün! gördün ama anlamadýn...
Yýllarým geçti - gitti be...severek seni kadýn! ..

Yeniden yandý ateþ! demek ki hiç sönmemiþ de...
Yanmýþ içten içe de bu aþk bu bedende...bende!

Hiç fark etmedim, meðer aþk hiç solmaz! ölmez imiþ...
Kim demiþ unutulur! ..ha? ..unutulur kim demiþ? ..

Unutulan, aþk olmaz! ..sevilen hiç unutulmaz!
Gönlün yandýysa bir kez, ateþ sönmez! sevgi solmaz!

Dursaydý - otursaydý...öyle...yýllarca kalaydý...
Parçalayýp...yeniden yakmasaydý, ne olaydý!

Baþka sevmedim senden, hep durdun yüreðimde, hep!
Yanmama titrememe...hep sebep, sen! sensin sebep!

Çýktýk basamaklarý da bilmem sayýsý ne? ..kaç? ..
Her an yeni sayfadýr...her saniye yeniden aç!

Ömür adým adým! ..yok hattâ! hattâ gýdým - gýdým...
Her an dua et ki...her geçen saniye yaþadým...

Allahaýsmarladýksýz! ..öylesine...vedasýz!
Ayrýlýp da uzaktan sevip sessiz ve sedasýz!

Kal kalabilirsen gönül de...çek çekebilirsen!
Ne olacak sanki, ne? ..ne? öðrenirsen - bilirsen...

Gülüp de geçeceksin...hiç bilmez miyim ben seni...
Yok ki romantizm, hem...ne olur artýk sevsen beni? ..

Hoþ...hadi seveyim be...seveyim be seni desen...
Ne kaldý þurada, ne? ..ne ben bilirim ne de sen!

Basamak 63’de...bak! çýkýyor...yürüyorum...
Kaç basamak var daha? ..vallahi hiç bilmiyorum!

Ne var ki? bu yangýn var ya! yakýyor...yakýyor da...
Eriyor her bir parçam...eriyor ve akýyor da...

Son basamaða varamadan mý öleceðim ne? ..
Bu ateþle - yangýnla mý ölüp gideceðim ne? ..

Mevlâna Allah aþký, Mevlâ aþkýyla yaþamýþ...
O Allah’ý sevmeyi...tek O’nu sevmek mi sanmýþ? ..

Oysa her güzellik bil! O’nun yüzünden! hep O’ndan!
Sen güzeli severim! ..severim ben iþte bundan! ..

Seni sevmek ibadet! ..Allah’ý sevmek gibi de...
Niye çýktýn karþýma? ha? ..niye? hoþ da iyi de.:.

Bu yürek dayanýr mý? sen halâââ o’sun! güzelsin!
O güzelsin benim çün! ..tut ki bana ’deli! ’ densin...

Razýyým sona kadar...kaldý ise kaç basamak...
Tek isteðim bu benim! ta! ..ebede kadar yanmak...

Evet! ..senden olmalý ecel! senden ölmeliyim...
Taaa ölene...ölene kadar seni sevmeliyim...

Her basamak Cehennem! her basamak ki yangýnsa...
Anladýn di mi beni? ..ha? aþkýmý? ..anladýnsa...

Kim sever seni böyle? kim sevdi? ha? kim sevecek? ..
Bil! ..bu âþýkýn senin...seni severek...ölecek!

Ben de böyle yaþadým, herkes gibi! an be an...AH! ..
Her uyanýþtan sonra...sevinçle...ertesi sabah...

Gönlümde idin lâkin...yok gibiydin de aklýmda...
Elbet içimde idin...gizli idin þu saklýmda...

Tam alev almýþken ki bir sebep’ten ve bir yer’den
Pat! ..çýktýn be karþýma...hem odasý’nýn bu ev’den...

Þarký der ya...’sebep sensin gönülde ihtilâle’
Ýþte þimdi düþtüm sanki ben de...sanki tam da o hale!

10.12.2004/11.00
Sosyal Medyada Paylaşın: