BİR FERYAT Kİ
(nisan-2010 kadýköy)
Sensiz kaldým, ayrýlýk acýsý çöktü içime!
Sana fýrsat verilmedi, doðru seçime,
Artýk baþka sevgilere yer yok içimde,
Öyle bir ayrýlýk ki geri dönmez biçimde!
Neden ters gider oldu bütün iþlerim?
Artýk hiç kesmez oldu saðlam diþlerim.
Her gece, niye Kâbus oluyor düþlerim?
Sen yoksun ya! var olur mu eski gülüþlerim?
Yokluðun yüreðimi yaksa da,
Gözlerim, melûl, mahzun baksa da,
Gözyaþlarým hiç durmadan aksa da,
Tanrýnýn takdiridir der, susarým:
Þimdiden görüyorum acý sonumu,
Gücüm yetmez, artýk kaldýramam kolumu,
Yalnýz kaldým, varýn, sizler yapýn yorumu!
Ümit bu ya! Ahirette, düzgün cevaplarým sorumu!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.