Umut Cesetleri

-Verse1-

Morgdayým kalem kaðýt otopsi masasýnda
Sürmenaj ayný tarzda karamsarlýðýn hat safhasýnda
Vakit kaybetmeden masaya yatýrdým hisleri
Gözlerimin önünde delik deþik umut cesetleri
Oysa benim de hayallerim vardý tek baþýma kurduðum
Yerle bir ettiler, baþýma geldi korktuðum!
Çoðu zaman korktum,baðýramadým!...
Kalbimi sýktým sertçe býraktým
Bu da neydi böyle çifte hüzünmüydü yaþadýðým?
Dilimin anlatamadýklarýydý kalemimin anlatmaya çalýþtýklarý
Yazdýklarýmýn kaçta kaçýydý anlamaya çalýþtýklarýn?
Soðuk bir his, müthiþ bir korkuydu girdap misali karýþtýðým
Ýçimdeki çatýþmanýn yansýmasýydý duvara çarpan haykýrýþlarým!



-Nakarat-
Yüreðimdeki uçurumlardan atarým kendimi aþaðýlara
Denizleri, sularý sevmem bundandýr
Hergün yüreðimde doðan, kýsa bir süre sonra ölen
Umut cesetlerimi bu sulara býrakýrým...


-Verse2-
Hüzünlü yalnýzlarý oynayan genç Sürmenaj a.k.a Karamsar Yazar
Daracýk kalbimde hep çukurlar, geniþ geniþ mezarlar
Dost düþman dediklerim kalbimde kendi yerini kendisi hazýrlar
Hayatýmla oynar akrep yelkovan, ömrümden çalar
Durmadan aðlar, kaybettiklerini bulamayacaðýný anlar
Verilir karar; piþmanlýk! verilenlere olamadýk sadýk
Yalan yanlýþ anlatýlan ne varsa herþeye kandýk
Acýlarla geldik göz göze damlalar çevrildi göle
Kýrbaçlara dayanamayýp kükredi bu halkalý köle!
Her nasýlsa güç buldu... söyle kim efendi,kim köle ?
Anlattýklarý kýsa yaþadýklarý uzun hikaye
Tebessümlerde gizliydi yaþanýlan, hep bir adým geriye
Umut katilleri yüzünden bakamadýk ki ileriye...



-Nakarat-
Yüreðimdeki uçurumlardan atarým kendimi aþaðýlara
Denizleri, sularý sevmem bundandýr
Hergün yüreðimde doðan, kýsa bir süre sonra ölen
Umut cesetlerimi bu sulara býrakýrým...



Temmuz Ýkibinonbir
Sürmenaj Karamsar Yazar


(Nakarat kýsmý Halkalý köle kitabýndan alýntý. O kitaptan esinlendi liriðim. )
Sosyal Medyada Paylaşın: