Ne fenalardayým bir bulut uçar yaðmur sancýsýyla bir ateþ yanar usul usul elini açar ateþ üþür bulut arasýna sýzar kement senelere yalvarýr dün bir el çeker bir tas suyu düðüm düðüm boðazýnda düðümlenen su üþür bulut güneþe yakýn güneþ titremelerde hava sert kan eser ruzgar düþ düþünceye teslim yaðmur kelepçeye kaçmýþ dün yarýnla dost ne muhabbet ne muhabbet þimdi dünde þimdi yarýnda þimdi kendine cellat cellat kayýp sehpasýný arar þahdamar ipi zorlar dün yarýn eksik fazla az çok keyifle izlenenlere dönüþmüþ þimdinin isa’laþmýþ halleri ortasý daralmýþ çemberin sorulmasýn son isteði hadi ne durursunuz onu an’ý asýn kurtulsun dün yarýn bir ölü doðar an’da bir ölü ölür dünde yarýnda sen gene uzaða küfür et hep et çiftleþtir dününle yarýnýný piç gecelerde þimdiye inat ve yaþayan ölüler rahat korkacak ne kaldýki astýmya kendimi iþte astýmya...
Mehmet Selim Bataroðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet selim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.