yandı bitti gül oldu

ve insan bozuldu
tamiri mümkün olmayacak þekilde
kalp çürüdü et koktu kemik kýrýldý
güle pas deðdi bir akþam vakti
bülbüle pas geçti mutluluk
ve insan bozuldu
akan su pislik tuttu
akacak kan akmaz oldu
ruh kokuþtu
insanlýk yerde kaldý
tabutu üç beþ kiþi aldý sýrtýna
üç beþ adam gibi adam
topraðý karga kazdý
topraðý kepçe örttü insanlýðýn üzerine

cesetlerinin üstünde köpekler dolaþýr bugün
çöplüklerinde aþýklar kaybettiklerini arar
dilenciler sokaklarýnda sevda dilenir
aþýklar aþk dilenir
yaðmur isli mi isli yaðar misli misli
kuþlar ötmez olur uçmaz olur
karanlýk sarar boydan boya gökyüzünü
sicim sicim hüzün saðýlýr bulutlardan
insanlýðýmýzýn üstüne

bu ecel vaktidir dünyanýn
surdan önceki haldir
kýzýlca kýyamet bir koþturmacadýr
zaman çok hýzlý çok ama çok
doðup büyüyor anýnda bebek
büyüyüp ölüyor anýnda çocuk
yaþlýsý genç genci çocuk çocuðu bebek bir dünyada
kýzýlca kýyametin arifesinde
bir gram dahi tebessüm yok suratýnda palyaçonun
el güler haline kendisi aðlar hali pür melaline
insanlar konuþuyor etrafýnda
o kadar konuþuyorlar ki saðýr oluyor duyanlar
insanlar susuyor etrafýnda
o kadar susuyorlar ki
saðýr oluyor yanýnda duranlar
bu ecel vaktidir gülen aðlýyor aslýnda
aðlayan gülüyor demektir

bir alem ki yokluðun kenarýnda
ha düþtü ha düþecek yok olacak
bir tatlý melodi gibi kalacak fani alemde
ýslýðýmýz, parmak izimiz gibi
bir gün ýslýðýmýz kesilirse
ýssýzlýðýmýz baþlamýþtýr demek
az yemek az içmek az uyumak
budur ancak nefsi terbiye etmek
gitti gider tenim
uçtu uçar ruhum
kantarýnda hüdanýn
kan ter içinde kalýr adem
iþte sana doðru yol ey kulum
nefsine nefesine dikkat et kulum

ecel vaktidir insanlýk çoktan taziyeye durdu
hakký aramak için insan içine döndü
içinde kor ateþe döndü
yandý bitti gül oldu bir ilkbaharda
öttü bitti bülbül oldu gülistanda

her þeyin evvelinde insan bozuldu
sonrasý yok, virgül virgül bozulmalar sürdü
bozuldukça çözüldü muamma
çözüldükçe bozuldu bulmaca
bu ne zor imtihan bu ne zor bir cehennem
sýrattan geçmek kýlýçtan keskin
buzdan daha buz, ateþten ateþ
eþeledikçe eþele insanlýðýn kabrini
izi kalýr mý yarýna adem olmayanýn
bir gönle hücum ettiyse
bir kalbi viran ettiyse
bir ruhu incittiyse
adý kalýr mý sonsuza

ve insanlýk öldü
bu þiir talkýnýdýr
tak takýr kývamýnda
sür sürüþtür
ecel vaktidir
azrail gelir
ve son espriyi patlatýr
kimse hayattan sað kurtulamaz.


Sosyal Medyada Paylaşın: