rüzgârýn getirdiði bir avuç kum, bir avuç toz günlerinse bir avuç karanlýk, bir avuç belirsizlik...
.....
her þey baþladýðý gibi biter üzerimde kaç mevsimin yorgunluðu kaç fýrtýnanýn bezginliði...
yine de bezdirmez yollar yýkýlsa da önüme koca daðlar yeter ki pencereme gün vursun solmasýn saksýmda hiçbir çiçeðim eksilmesin topraðýmda hiçbir böceðim
eser baþýmda yine kavak yelleri zil çalan eteklerimde yine can bulur zingarella...
dizlerimde yanar döner sevdalarýn yorgunluðu olsun ! ben yine koþarým kýrlara incecik patikalara...
önüm arkam saðým solum / uçurum olsun! ne fark eder... gözlerimde bin bir kývýlcým saçan ateþ böcekleri umudumu emeðimi çalan simsiyah bulutlara pabuç býrakmaz içimdeki ç ý l g ý n k ý z