CEMRECİKLER

Hergün.
Yeni bir hayata açýlan pencereden,
Düþüncelerimde, kurgular yaparak
Güne,günaydýn .
Yaþamak, her mevsimde kýþtan sonra gelen baharý,
Her buluttan sonra özlemek güneþi.
Esir alan kar’a inat,kara günlerde,
Sabýrla beklemek,gönüllerde
Ateþi yakan cemrecikleri...

Zamanýn sustuðu anda,
Bir böceðin , baþýný topraktan uzatýþýna,
Bir gül’ün sürgününe bakar
"Hayret" makamýyla,
Küçücükte olsa ýsýnan hava,
Ýkinci cemreyle býrakýr yerini
Bahar soðukluðuna,üçüncüyü beklerken.
Artýk sular donmayacak,topraða düþtükten sonra
Derken cemrecik.

Bir bakarsýn ki,toprak donmuþ,sular ayaz..
Ah cemrecik ah..
Neler ummuþtum ,ruhumda dördüncüyü yaþatmak için.
Bazen küme,bazen saf kristal,bazende nilüfer misali
Hergün ,yeni bir hayata açýlan pencereden ...
Seni beklerken,cennetim olurmusun ? Aþiyan 052(Eda Tüter.)
Sosyal Medyada Paylaşın: