Dönüp baktýðým an... Bu yýkýntýnýn cesedi, Molozlar arasýndan kaybolmayacak. Sevgimin esareti, sonsuz olmayacak. Ve artýk yitirdiðin kanatlarýn, Tekrar filizlenmeyecek ruhunda. Ne bir gökyüzü var zaten, Ne de bir damla aydýnlýk. Haydi otur karþýma; Ölüm ýþýðýnda, biraz karanlýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NukleeRadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.