Avuçlarýmý sýkýca kapatmýþtým,
Unutmuþum;
Ellerimin içinde ellerinin olmayýþýný
Parmaklarýmýn arasýnda,
Sýcak sevgi kýrýntýlarýný aradým,
Mutluluktan artan.
Bir yumruk yaptým…
Sýkýca yakaladýðýma inandýðým her þeyi
Hayal dünyamda harmanladým.
Üþümüþtü ellerim
Parmaklarým kaskatý kesilmiþ
Kalmamýþ sýcaklýðý sevginin,
Seraplar buz kesmiþ…
Kýrýk cam parçasý gibi görünüyor silüetin
Oysa; ressamýn tablosundaki harika bir eser gibi
Yedi renkte çizilmiþtin.
Bu kaçýncý son tren?
Zaman mefhumu yok olmuþ
Hangi istasyonda senli tarihlerdeyim?
Son hatýrladýðým elimde tahta bavul,
Senle uzaklara,
Bilinmeyen yerlere gidiyoruz
Hedef ebediyet ülkesi ve son sefer.
Yerimiz ayrýlmýþtý
Geç kalmamýþtýk oysa senle
Kýl payý da olsa yakaladýk diyordum mutluluðu
Buralar ýssýz ve bom boþ
Ne yolcu var,
Ne yol eden,
Ne gelen var
Ne giden…
Sýký tut ellerimi! bu artýk
Hayatýmýzdaki son tren
Gamze YAÐMUR.
27.02.2012
Þiirime ses olan deðerli þair hocam Süleyman ALTUNBAÞ’a teþekkür ederim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.