Kutsanmýþ topraklarýn hazin savruluþuyla Kökünden sökülmüþ bir umudun Ýç kanamalý susuzluðuyla boðuþuyorum. Ruhumun çorak deltasýnda Koparýlýyor çöldelen düþlerim. Kalbimde medfun bir serabýn maðlubiyeti Ve ben... Bir b/aþka soluyorum...
Anlamsýz bir çemberin kýskacýnda Ne yana dönsem Can çekiþen hüzün... Dimaða atýlan her serkeþ çizik Vurur alnýndan acýyý. Ýliklerimde ölüm sessizliði Hücrelerim sus pus... Koynuma umut doldurmuþum Deþilsin yaram Bir b/aþka vuruluyorum...
Bedenimde birikmiþ hýrpani telaþ Saldýrýr gözlerime Onlarca katýksýz yaþ. Ne varsa hýçkýrýða dair Boþaltmalýyým kör bir kuyuya. Ýç cebimden düþürürken mazimi Baþ koyduðum hayatý bile almadan üstüme Topukluyorum yok/ol/uþunu þuh sevdalarýn. Kan bürünmüþ nevrim Ayazýndayým buz kesmiþ hislerin. Sanmayýn ki üþüyorum! Andolsun kalkmaya Bir b/aþka düþüyorum...
Perperiþan sözüm Ruhum nefessiz... Boðazýma yapýþýr kelimeler, düðüm düðüm. Kimse bilmez amansýz çýrpýnýþý Târumar eder adamý bu kördüðüm. Nihai tekerrür eder ezik dizeler Ve yüzüme atýlan Beceriksiz þair yaftasý... Sýzlasa da incinmiþ kalemim Baþkaldýrdým çýðlýða Lâl olsun dilim Bir b/aþka susuyorum...
Apar topar bir þiir çýkmazý Baskýna uðruyor tümcelerim paldýr küldür. Yakalanýrken mâsum bir düþte Zulamda Aþk... Sorgusuz sualsiz tutuklanýyor çaresizliðim. Sürüklenirken kafiyelerim yaka paça Koca bir "sus" takýlýyor çelimsiz isyanýma. Beynime saplanýyor o an hüzün þ/oku Tam da sendelerken hüsrana Müstebit bir hakikatin zulmüyle irkiliyorum. Toplanmýþ cümle mahþer Bilinmez belki... Limelenmiþ aþklarýn kurbaný olduðum. Lakin isyana kalkar her yürek Ve karar: "Tez elden vurulsun boynundan bu düþ." (Ýlk deðil bu Dipsiz uçurumlara atýlan son düþ/üþ...) Sorulur ardýmdan son sözüm: "Vurulsa da beynim Düþümü b/ölmüyorum. Saplansýn tarihe Ben... Bir b/Aþk’a ölüyorum...
(Sezgin Karadað) Sosyal Medyada Paylaşın:
kırıkçırpınış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.