ESKİCİ

Her sabah sokaðýn köþesinden,
Kendi görünmeden duyulur sesi,
Uðrar bizim sokaða bir eskici.
Talip olur bütün eskilere,
Ne kadar vermek istemesen de…

Eski bir bakýrdýr, bir ananýn anýsý,
Ya da eski bir plak, eski aþkýn mahnýsý,
Dumansýz bir nargile sahibi evin babasý…
Ah! eskici biz eskitmedik anýlarý,
Bizde her þey yeni kaldý…

Kaç sevda topladýn bir bak torbana.
Eski sevdalarý mý? Verdiler sana…
O varmazken farkýna ben yanarým narýna
Ah! Eskici beni bir anlasana,
Hani o eski þarkýlar vardý,
Ýnleyen naðmeler ruhlarý sardý…
Ýnan bizde her þey hep yeni kaldý.
Ah! Eskici, ahhh!

Hani derler yaa! Ateþ olsa yakar kendini,
O yanmadý yandýrdý beni,
Hadi durma eskici götür küllerimi.
Duvarda resmi, dilimde ismi,
Hayali aklýmda daha dün gibi,
Kýzým mý doðmuþ, oðlum mu bebek,
Hala yüreðim uçan kelebek.
Ah! Eskici bende bir þey kalmamýþ sana verecek…

Yinede bir þeyler almýþsýn nerden?
Hani taþ yüreklinin elinden,
Aðlamýþ mazi,
Anýlar yaþ dökmüþ gözlerinden.
Anladým anýlar ucuza satýlmýþ.
Anladým vefa kalmamýþ.
Aldýklarýný götür sakla bir yerde,
Belki deðer bulur günün birinde.
Ah! Eskici ahhh…

Herkesin harcý deðil eskici iþi.
Ne yaparsýn kimse saklamaz geçmiþi,
Eskici bir daha gelme kapýma,
Verecek bir þey kalmamýþ sana,
Bende inan her þey yerli yerinde,
Ne sevdam ne anýlar eskimemiþ de…
Ah! Eskici ahhh…


ISSIZ ÞÝÝRLER
DUDU BAYRAM/ANKARA


Sosyal Medyada Paylaşın: