Bırakında Güleyim
Merhametten azade gecenin kucaðýnda,
Aðlamak cana yetti býrakýn da güleyim.
Gönül denen melunu kederin tuzaðýnda,
Baðlamak cana yetti býrakýn da güleyim.
Çürümüþ hülyalarla baþýma sevda örüp,
Kendi öz varlýðýmdan uzanan ipi kýrýp,
Granit kayalarýn bir bir döþüne vurup,
Çaðlamak cana yetti býrakýnda güleyim.
Açamadým kimseye gönlümdeki kapýmý,
Aradým bulamadým sevgi saklý küpümü,
Daraðacý üstünde kalýn idam ipimi,
Yaðlamak cana yetti býrakýnda güleyim.
Ziyarete kapadým çileli dergâhýmý,
Ne dost ne canan duysun istemem þu ahýmý,
Umutsuz sevdalarda yanan ciðergahýmý,
Daðlamak cana yetti býrakýnda güleyim.
28.02.2012 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.