BEN MEVLA DERİM İNSANLARA...

Ben mevla derim insanlara,
Ama insanlar keçi misali,
Tepik atar bana...
Ben insanýma insan derim,
Güller bahçesinin güzelliði ile...

Ben mevla derim yapboz dünyaya...
Dünyam derki sen gülümse,
Ama ben gülümseyemem,
Cennet bahçesinin güzelliði ile...

Yunusuma mevladiyemedim.
Yunusum dedide ben diyemedim,
Taaki...
Cennet bahçesinin güzelliði ile...

Sararýp soldum çiçek misali,
Uykumdan uyandým korku misali,
Ruhum kayboldu rüyamda,
Ama yinede gülümsedim,
Cennet bahçesinin güzelliyle...

AHMET YAVAÞCA...

Sosyal Medyada Paylaşın: