Biz bir Leyla'ya dönmemiş Mecnûn gibi... Asena Gülsüm
Biz bir Leyla'ya dönmemiş Mecnûn gibi...
Aþk dediðin þey dostum; ayrýlýðýn en büyüðünü sevdi her daim. Her daim acýya vuslattý ibresi tuttuðu elin..
Aþk dediðin þey dostum.. Býrakýp gitmelerle büktü hep bileðini. Sen, senden baþka onca þey sevdin..
Bazen kendini unutarak üstelik!
Senin yüreðin, hani diyorlar ya; bir "týk" arkada kaldý hep.
Gidelim mi? Hadi gidelim.. Bizi sevsin diye gidelim dostum. Aþk bizi sevsin diye gidelim! Dönmeyelim...
Beklemeyelim terkedilmeyi... Bir kadýn çizelim önce, silelim sonra yarýsýný sözün silgi tarafýyla Birbirimize yarým resmedilmiþ iki kadýn hediye edelim!
Sonra biz terkedelim.. Bir adam çizelim, kendi bedenimiz rengine boyayalým her bir uzvunu! Her bir uzvu için bir kadýn olarak binbir kez daha âþýk olalým çizdiðimiz adama.. Sonra onu da silelim!
Silik iki karakter kalsýn sözümüzün ucunda!
Biz sözü kaleme resmetmeyi, bir birbirimize öðrettik! Biliyorsun! Biz sözü kelamýn ucuna asýp birbirimize söz verdik...