Yýllar sonra anladýðýna hala yanarým Tabi ki anlayabildiysen! Yasayamadýðýmýz senelerim
Ansýzýn dimaðýmdan yel gibi geçti Þahýs zamirlerimdeki senli tabirlerim de
Bana ömrümden adeta bir ömür biçti Çünkü, seni hala seviyorum Yeni doðan bir bebeðin Annesinin kokusuna düþkünlüðü gibi Yaþadýðým an gibi aklýmdasýn Þu kalbim beni öldürecek bir gün Nasýl da yâdýndan çýkmamamý istiyor Hangi çaresizliðin içinde sancýlý kývranýyorsun Hiç mi yok seninle alakalý benli düþlerin Sayfalara dökülecek dünlerin Aç artýk gözlerini, uyan Bu kadar nazý
Çekemeyecek kadar aciz ve yalnýzým
Bedenimden can çýkacak neredeyse
Yorgunum Bu nasýl bir ömür cezasý Þimdi bile sevginle karýþýk nefretini hissedebiliyorum Hýrçýn denizlerin dalgasý var özünde Tüm gemilerin yanýk yüreðinde Sakýn beni boðma iç denizinde Sessiz çýðlýklarýný duyuyor yüreðim Ýçine akýtma gözyaþlarýný Gel beraber aðlasýn yüreklerimiz Nasýl olsa bu yüreðim senin Seni unutamadým Seni beyaz umut veren Güvercin tadýnda bekleyeceðim Unutulmadýðýný bil yeter Ama sende unutamayacaksýn Ben senin bana derin bakan Kahve gözlerinde
Uzun kirpiklerinde kaldým Yetmedi mi? Bana çektirdiðin sabýr tespihlerin Yüreðindeki bana geri dönmeni bekliyorum Gizlerini ayyuka çýkar unutulmazým Tahtasý çürümüþ Paslý çivileri dökülmüþ Küf rengi sandýkta Sakladýðýn anýlarýmý sar sarmala Çünkü Seni hala seviyorum Yeni doðan bir bebeðin Annesinin kokusuna düþkünlüðü gibi Yaþadýðým an gibi aklýmdasýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.